maandag, september 12, 2005

Voetbal op zondag

Het zal inmiddels tot in den treuren zijn bediscussieerd maar gisteren heb ik eindelijk eens naar Talpa’s vervanging van Studio Sport op zondag gekeken en dat viel niet mee (niet dat Studio Sport heilig was, zeker sinds de oude garde commentatoren langzaam is afgevoerd bleven er charismaloze figuren over.) De reclame tussendoor, dat “grote clubs achteraan” principe is inderdaad irritant al moet ik zeggen dat het in andere landen al jaren niet anders is: in Italië krijg je meteen alle uitslagen door de strot geduwd en voor de zekerheid ook nog eens voor dat de samenvatting begint…ja, we gaan het niet spannend maken. In Spanje had je Estudio Estadio waar ze er altijd heel sneaky voor zorgden dat Real Madrid ergens in het midden werd getoond zodat je wel bij de les moest blijven. Zo erg maken ze het ook weer niet bij Talpa. En zo zie ik, hardnekkig “na Ajax gaat de tv uit” kijker ook nog eens hoe er elders in Nederland wordt gevoetbald. Best wel aardig, alleen als Ajax dan eindelijk komt ben ik allang verzadigd (zo spannend is het voetbal tegenwoordig niet.)

Nee, wat mij irriteert is het oeverloze geleuter er omheen. Slappe analyses waar niemand op zit te wachten. En nog erger: van voetbal wordt getracht emo-tv te maken. Er moeten persoonlijke drama’s zijn en die dienen zich vooral af te spelen rond trainers en dan met name de wat sullige figuren die het door tegenvallende resultaten moeilijk hebben. “Aaah, prachtig, wat zal er door hem heen gaan nu zijn ploeg weer ongelukkig heeft verloren!” Het interesseert me werkelijk geen hol wat trainers voelen of denken. Gelukkig was er gisteren ook nog het geval Babos, die met NEC terugkeerde bij zijn maten in De Kuip en, oh wat mooi, in een interview toch bijna moest huilen toen hij concludeerde dat hij de zondebok van het pathetische seizoen van Feyenoord is geweest.

Dan maar hopen op Champions League voetbal, al gaat Ajax daar helemaal niets presteren en wordt het toch pas leuk in de knock-out fase die in februari begint. Het WK heb ik gezworen nooit meer te kijken nadat Spanje in 2002 door doelbewuste arbitrale ingrepen is genaaid. Er blijft weinig over. Om de week “gezellig” Ajax in de Arena zien ploeteren en het verleden. Ik ga toch maar eens op zoek naar Saint-Etienne DVDs, Ajax –Bayern München (1973), Frankrijk – Portugal (1984). Dat soort dingen.