Okay, de laatste keer Sevilla 1982

In 1987 interviewt Marguerite Duras voor Libération Michel Platini.
Duras : "Wat voor spel is dit – demonisch of goddelijk?”
Platini: “Voetbal is geliefd. Waarom is voetbal geliefd? Ik zal vertellen waarom het geliefd is: omdat het geen greintje waarheid bezit. De sterken zullen nooit van de zwakken winnen in voetbal.”
Duras: “Gebruik een ander woord dan waarheid. Geen wet?”
Platini: “Ja, geen wet.”

Kwam gisterenavond in de mediatheek van Fifa terecht die, ongelofelijk maar waar, een hele reeks klassieke WK wedstrijden in zijn geheel aanbiedt (met handige mogelijkheid om hoogtepunten te scannen.) Waaronder dus Frankrijk – West-Duitsland 1982. Toch even de hoogtepunten bekeken. Frankrijk speelt inderdaad hemels (ik bekeek ook even wat fragmenten van dat, voor sommigen, even belangrijke trauma Italië – Brazilië 1982, en verbaas me over de verfijning, de snelheid van de combinaties die het voetbal toen bezat.) Ik was helemaal vergeten dat Amoros in de laatste minuut van de reguliere speeltijd nog tegen de lat schiet of dat de aanval die de 3-2 van Duitsland inleidt begint met een duidelijke overtreding op Giresse.

De beelden van de moordaanslag op Battiston krijg ik nog steeds de zenuwen van. Het heeft alles: het geweld, de pech dat die bal ook net naast gaat, de woede van Hidalgo, een onbewuste Battiston die van het veld wordt gedragen terwijl Platini op ontroerende wijze zijn hand vasthoudt. En natuurlijk de Dealy Plaza waardige vraag: waarom wilde de Nederlandse arbiter Charles Corver de overtreding niet zien? Naderhand heeft hij zich er uit proberen te kletsen dat hij het niet kon zien maar in de herhaling zie je dat hij 30 meter achter de bal, net schuin, een perfect overzicht heeft. 23 jaar geleden en ik kan me er nog over opwinden (in Hades moet er toch een speciale plek zijn voor scheidsrechters waar ze Prometheus stijl, keer op keer, de ogen in plaats van de lever wordt uitgerukt.)

edit: de eerste helft eens helemaal gekeken. En dan vallen drie dingen op 1) dat Duitsland tot de 1-0 20 minuten helemaal niet slecht speelt 2) Corver alleen maar flauwe gele kaarten geeft aan Frankrijk terwijl een doodschop op Tigana onbestraft blijft 3) Schumacher eigenlijk al dan aan het zieken is met ellebogen en vervelende schouderduwtjes. Misschien is het de kennis achteraf, maar de man straalt een opgekropte woede uit, een soort lopende tijdbom. Een psychopaat. Misschien was het zijn fysieke manier van keepen: in de finale zag ik dat hij zich ook weer stort op een aanvaller, alleen voordat hij Altobelli bereikt zorgt deze dat die bal er in ligt.)