BRRRRRRRROOOEEEEMMMMM!!!!!!

Afijn, gisteren dus in Utrecht Sunn o))) zien optreden (de blogosfeer was in da house met De Zoon van het Zwijgende Tijdperk, Laagtonen, Kosmonaut Baskov en The King of Rock, check van deze laatste ook even het interview met O’ Malley, fascinerend om te lezen dat er weinig improvisatie aan te pas komt tijdens een optreden.) Kon helaas maar een half uur van Sunn o))) meepikken wegens trein/vroeg opstaan maar dat was op zich genoeg (zo kan ik me voorstellen dat ze tot in de eeuwigheid aan het doorspelen zijn.) Ik vermoed dat ze heel stiekem achter het gordijn al waren begonnen, als het dan valt voel ik voor het eerst in jaren tijdens een concert iets van kippenvel. Het lijkt zo flauw maar vier gasten in gewaden met kappen en dan die ontzettende trage lavariffs, het heeft zoiets moois en ontroerends. Ja, ondanks alle stoere praat over metafysische leegte, Apocalyps en eeuwigheid (sla de tekst/tirade in het cd-hoesje van The Grimmrobe Sessions er maar eens op na met die soms prachtige zinnen als “The last circumference as the sun despoils its logic and flattens into final gasping throes,” “Funerals for demi gods that pass through solid stone”), ondanks dat is Sunn o))) zo menselijk, een soort soulmuziek in de Autechre stijl maar met een, vanwege het volume, louterend/reinigend potentieel. Het is een eindmuziek, een van de vele logische conclusies van rock. En je buikspieren worden ook meteen getraind.

Boris, dat er voor speelde, was dan eigenlijk heel braaf en “muzikaal”. Daardoor misschien meer conventioneel mooi, zeker met die psychedelische intro/outro in de stijl van A.R.Kane/Pink Floyd. Vond ze na een aantal negatieve verhalen vrij goed, heel Japans netjes en met een fantastische drummer (en ja, eentje die echt de habitus van Animal bezit.)