Luciano & Quenum - Orange Mistake

Een late ontdekking, deze kraker van vorig jaar. Wat maakt dit nu house op zijn best? Allereerst geduld. Je pakt gewoon die tien minuten en daar laat je het ene idee, maar dan ook wel een heel goed idee, haar eigen logica tot in het uiterste volgen. De kracht zit niet in de opgevoerde bas zoals bij andere Vet Geluid adepten (Misc. Vitalic) maar in de melodie, een breinklever van de eerste orde, een dronken melodie die Luciano en Quenum blijven herhalen en dan op sublieme wijze uit elkaar beginnen te trekken. En het lijkt aan de oppervlakte een zwaar minimalistische track terwijl er steeds met kleine geluiden wordt gestrooid waardoor je nooit echt grip krijgt, er altijd een verrassing op de loer ligt. Blijft de vraag over: waarom maakt Luciano zulke memorabele tracks met anderen (zie ook het magistrale ‘Alpine Rocket’ met Mathew Jonson) terwijl Blind Behaviour zo’n tegenvallend album is?