Ziekte als stijl

Sontag ontleedt de cultus van TB haarzuiver:

“Many of the literary and erotic attitudes known as “romantic agony” derive from tuberculosis and its transformations through metaphor. Agony became romantic in a stylised account of the disease’s preliminary symptoms (for example, debility is transformed into languor) and the actual agony was simply suppressed. Wan, hollow-chested young women and pallid, rachitic young men vied with each other as candidates for this mostly (at that time) incurable, disabling, really awful disease.”

Interessant om te lezen omdat het altijd een favoriet thema van mij is geweest, je ontkomt er niet aan als je gefascineerd bent door Dave Cronenberg, Kate Moss, Pre-Rafaëlieten of Plastikman. Bij wie Droomstof heeft gelezen zal ook wel een lichtje moeten gaan branden. Die woorden ook: pallid (bleek) en vooral languor (futloosheid) zijn engelse woorden waar ik altijd erg van gecharmeerd ben geweest (helaas ook weer veel mooier dan hun nederlandse varianten, kan er niets aan doen.) Het hoe en waarom van junkiechic wordt opeens ook veel duidelijker.