Een uitdaging aan de Schrijver

Vandaag veel nagedacht over het gesprek met Rhythm & Sound. Ik wilde ze nog zeggen dat wanneer je te lang naar een witte muur staart je eerst structuren ontdekt en vervolgens je fantasie compleet op hol slaat. Na de eerste gevoelens van "missie volbracht" (verbazingwekkend eigenlijk dat we elkaar niets hoefden uit te leggen, dat ze er gewoon van uit gingen dat ik van alles op de hoogte ben en gebruikelijke interviewthema's zou negeren) twijfelde ik of het gesprek niet teveel het mysterie voor mij had weggenomen. Maar hoe meer ik er over nadenk hoe complexer het wordt. Ze hebben veel dingen gezegd, of hebben ze niet alles vriendelijk en subtiel ontkend, of minstens tot normale proporties teruggebracht? Ging het gesprek uiteindelijk niet over mij? Mijn perceptie van hun activiteiten?

Aan de ene kant zou ik hier zo een carriere van kunnen maken, technoproducers interviewen, zeker op deze informele manier (de R&S interviewmodus van geen opnamen/citaten is geen onzin.) En toch, ik was daarna ook leeg en vermoed dat het mijn fantasie, die ik zo graag projecteer op techno/house, erodeert.