De auditeur

Blijft fascinerend wanneer je even mag meeluisteren zonder dat mensen het door hebben, dat je een fragment realiteit krijgt toegeworpen omdat een GSM per ongeluk je nummer belt (en je niet thuis bent om op te nemen.) Vond dit op mijn voicemail, 1:48 seconden, die je maken tot een, wat, auditeur? Je wordt ook het lichaam van een ander (het geknisper van kleren) en er is een hele rare ruimte waar stemmen door klinken (van mensen die ik niet ken.) Een totaal nutteloos en betekenisloos moment (laat staan gesprek.) Ik haat telefoons, dat gejengel om aandacht, die geforceerde inbreuk op je gedachten maar ik kan me voorstellen dat het heerlijk is om elke dag zo'n moment te vinden.