Zeer goed klinkende nostalgie
Uit de oude doos:
Kate Bush - Hounds of Love. Kant twee blijft een onovertroffen potpourri van hekserij, Ierse muziek, lover’s electro, prototechno en kosmische musik. Klinkt ook nog verrassend fris, alsof die Fairlight zichzelf heeft verstopt in de muziek. (Wat Kate Bush ooit voor mij betekende kom ik misschien nog wel eens op terug. Is vrij complex en groots.)
Meat Puppets – Up On The Sun. Elke keer weer denk ik bij het begin “wat een onzin plaat eigenlijk.” Halverwege sta je weer juichend over je sik te wrijven van “visionair, wat een durf, etc.” Het raarste van die plaat blijft wel het gitaargeluid, zo helder, compleet ontdaan van effecten en dan toch zo psychedelisch zijn.
Pink Floyd - Animals. Meesterwerk. Zo voelde 1977 dus, en mijn tienerpsyche circa 1985 en misschien zelfs 2004. De rest komt wel in een lang stuk voor De Subjectivisten.
Eon - Void Dweller. Zo ben je verleid tot een leven van house met zijn schier onuitputtelijk blijheid en plotseling is daar in de herfst van 1991 ‘Fear Is The Mindkiller’. ‘Energy Flash’ is nu de geschiedenis in geschreven als zijnde de ultieme ravekraker, in mijn persoonlijke geschiedenis zal die plek altijd toe behoren aan deze plaat met zijn zenuwachtige mantra uit Dune die prachtig werkte op menig danser die even kopje onder ging op de E-golven. Rest van de plaat doet er weinig voor onder.
Plus: Bradley Smith – The Billboard Guide To Progressive Music
Paar jaar geleden voor mijn verjaardag gekregen en elke keer weggelegd omdat ik niet zo van lijstjes boeken houdt (ook al staan ze vol tekst en uitleg) en toch ook omdat die Smith op de achterflap eruit ziet als een eerste klas weirdo. Zo’n boek krijgt dus geen plaats en blijft door het huis zwerven totdat ik het weer eens doorblader en blijf bladeren. Klaar voor herontdekking: Deuter en de soloalbums van Edgar Froese en misschien toch eens die King Crimson platen eens beluisteren die ik een keer bij de vuilnis vond en meestal na 1 nummer afzet. Verder blijf ik me verbazen over wie je wel in het boek vind (Throbbing Gristle, Teenage Jesus & The Jerks, Popol Vuh) en wie niet (Can, Cluster, Harmonia, Van der Graaf Generator).
Kate Bush - Hounds of Love. Kant twee blijft een onovertroffen potpourri van hekserij, Ierse muziek, lover’s electro, prototechno en kosmische musik. Klinkt ook nog verrassend fris, alsof die Fairlight zichzelf heeft verstopt in de muziek. (Wat Kate Bush ooit voor mij betekende kom ik misschien nog wel eens op terug. Is vrij complex en groots.)
Meat Puppets – Up On The Sun. Elke keer weer denk ik bij het begin “wat een onzin plaat eigenlijk.” Halverwege sta je weer juichend over je sik te wrijven van “visionair, wat een durf, etc.” Het raarste van die plaat blijft wel het gitaargeluid, zo helder, compleet ontdaan van effecten en dan toch zo psychedelisch zijn.
Pink Floyd - Animals. Meesterwerk. Zo voelde 1977 dus, en mijn tienerpsyche circa 1985 en misschien zelfs 2004. De rest komt wel in een lang stuk voor De Subjectivisten.
Eon - Void Dweller. Zo ben je verleid tot een leven van house met zijn schier onuitputtelijk blijheid en plotseling is daar in de herfst van 1991 ‘Fear Is The Mindkiller’. ‘Energy Flash’ is nu de geschiedenis in geschreven als zijnde de ultieme ravekraker, in mijn persoonlijke geschiedenis zal die plek altijd toe behoren aan deze plaat met zijn zenuwachtige mantra uit Dune die prachtig werkte op menig danser die even kopje onder ging op de E-golven. Rest van de plaat doet er weinig voor onder.
Plus: Bradley Smith – The Billboard Guide To Progressive Music
Paar jaar geleden voor mijn verjaardag gekregen en elke keer weggelegd omdat ik niet zo van lijstjes boeken houdt (ook al staan ze vol tekst en uitleg) en toch ook omdat die Smith op de achterflap eruit ziet als een eerste klas weirdo. Zo’n boek krijgt dus geen plaats en blijft door het huis zwerven totdat ik het weer eens doorblader en blijf bladeren. Klaar voor herontdekking: Deuter en de soloalbums van Edgar Froese en misschien toch eens die King Crimson platen eens beluisteren die ik een keer bij de vuilnis vond en meestal na 1 nummer afzet. Verder blijf ik me verbazen over wie je wel in het boek vind (Throbbing Gristle, Teenage Jesus & The Jerks, Popol Vuh) en wie niet (Can, Cluster, Harmonia, Van der Graaf Generator).
<< Home