Dromende computers en nog wat visuele nostalgie
De Warpvision 1989-2004 DVD is een leuk hebbeding. De Auteur techno van Warp heeft altijd vrijzinnige visuele interpretaties aangetrokken. Het is ook wel een mooie muzikale best-of die laat zien hoe de hakkige ravesound van LFO en Sweet Exorcist evolueert tot een paar van de allermooiste electronica uitingen en dan eigenlijk een beetje uit elkaar valt in een prettige maar zelden nog revolutionaire verzameling posttechno zang (waarvan de meest dromerige, Vicent Gallo en Savath & Savalas, afwezig zijn op de DVD.) Boards of Canada zijn trouwens ook in geen velden of wegen te bekennen (zouden die soms aan een zelfstandige DVD werken?)
Het is in ieder geval leuk om de heerlijk lome, druggy ‘Wilmot’ video van Sabres of Paradise weer eens te zien, die destijds (1994?) zo verfrissend was omdat het zo radicaal brak met het overheersende digitale geneuzel (‘Lush 3-1’ van Orbital is daar trouwens ook een mooi alternatief op.) Uiteindelijk kregen de muziek Auteurs ook hun visuele Auteur in de vorm van Chris Cunningham, die precies dat vreemde mengsel van schoonheid, futurisme, sadisme en onderbroekenlol weet te visualiseren in de muziek van Squarepusher en vooral Aphex Twin (zou dat project trouwens definitief van de baan zijn waar Cunningham Neuromancer zou regisseren en Aphex Twin de soundtrack verzorgen?)
Ik merk dat mijn geduld voor het uitzitten van videoclips wel op is. Hoe mooi sommige clips zijn, ik zal ze niet vaak opzetten. Behalve dan: het wonderschone spektakel ‘Gantz_Graf’ van Autechre. Dat zijn dus de dromen van mijn computer als ik hem ’s avonds uitzet! Een soort omnipotente digitale kern die last heeft van defragmentaties en herinneringen. Soms, wanneer de kern/piramide in een spastische subbas stamp verandert, krijgt het zowaar iets erotisch. En toch past het wel heel netjes in de Autechre esthetiek. Alternatief: een best-of Autechre mix met als visualisatie enkel beelden van een autorit op de M25 ringweg van Londen (de Orbital zoals elke oud-raver weet nietwaar?) Dat is een DVD waar ik graag geld aan wil spenderen.
Het is in ieder geval leuk om de heerlijk lome, druggy ‘Wilmot’ video van Sabres of Paradise weer eens te zien, die destijds (1994?) zo verfrissend was omdat het zo radicaal brak met het overheersende digitale geneuzel (‘Lush 3-1’ van Orbital is daar trouwens ook een mooi alternatief op.) Uiteindelijk kregen de muziek Auteurs ook hun visuele Auteur in de vorm van Chris Cunningham, die precies dat vreemde mengsel van schoonheid, futurisme, sadisme en onderbroekenlol weet te visualiseren in de muziek van Squarepusher en vooral Aphex Twin (zou dat project trouwens definitief van de baan zijn waar Cunningham Neuromancer zou regisseren en Aphex Twin de soundtrack verzorgen?)
Ik merk dat mijn geduld voor het uitzitten van videoclips wel op is. Hoe mooi sommige clips zijn, ik zal ze niet vaak opzetten. Behalve dan: het wonderschone spektakel ‘Gantz_Graf’ van Autechre. Dat zijn dus de dromen van mijn computer als ik hem ’s avonds uitzet! Een soort omnipotente digitale kern die last heeft van defragmentaties en herinneringen. Soms, wanneer de kern/piramide in een spastische subbas stamp verandert, krijgt het zowaar iets erotisch. En toch past het wel heel netjes in de Autechre esthetiek. Alternatief: een best-of Autechre mix met als visualisatie enkel beelden van een autorit op de M25 ringweg van Londen (de Orbital zoals elke oud-raver weet nietwaar?) Dat is een DVD waar ik graag geld aan wil spenderen.
<< Home