Ik word stiekem enthousiast

Al een hele tijd overheerst een groot "blah" gevoel als ik aan Real Madrid denk (ook de hype over onze nieuwe Braziliaanse pingelkoning Robinho doet me weinig). Maar ziedaar, net voor de transfer-deadline is er dan toch een nieuwe centrale verdediger gekocht. Het belachelijke bedrag dat ze voor Owen hebben gekregen (ongeveer 24 miljoen, bijna het dubbele wat ze vorige jaar voor hem betaalde, bij Newcastle moeten ze flink in de problemen zitten) is direct ingezet om de verdediging die sinds het (idiote) vertrek van Samuel er amateuristisch uitzag te versterken. En zowaar, hij is er: Sergio Ramos, de jonge verdediger van Sevilla. De hele zomer is er over gespeculeerd, Sevilla wilde hem alleen voor de hoofdprijs kwijt, Barcelona heeft op het laatst nog geprobeerd de transfer te dwarsbomen (maar ja die hebben geen geld) en dus is er eindelijk in Het Tijdperk van Florentino de Waanzinnige een Spaanse voetballer gekocht (nadat eerder enorm werd geblunderd door Xabi Alonso en Del Horno naar Engeland te laten vertrekken.) Sergio heb ik nog niet zien spelen maar de woorden van mijn vader stellen me erg gerust: "de nieuwe Puyol, maar dan nog beter."

(edit: hop op de sentimentele toer met zijn allen, Sergio gaat met nummer 4 spelen. Ergo de opvolger van Hierro is opgestaan! Zat meteen te denken, hij is 19 jaar, speelt als het goed gaat tot zijn 33ste bij Real waar hij dan aanvoerder en "de oude Ramos" is. Dan ben ik 47 jaar oud!)