Okay, ik ga mee, maar...

Onze microhype, Csillag Allat Született van Venetian Snares braaf beluisterd (terwijl ik dat altijd een doodsaaie drill & bass nerd heb gevonden.) En ja, die mash-up van hongaarse klassieke muziek met jungle klinkt theoretisch ontzettend irritant is in werkelijkheid fascinerend. Voordeel is dat de vervelende ironie en pseudo-extremisme is verdwenen en dat Aaron Funk gewoon voor schoonheid gaat. Mooie stemsamples ook. Maar een sceptische observatie weerhoudt me van totale overgave: bijna alle emotionele punctum, met uitzondering van de Mentasm/Dominator riffs in 'Hajnal' en 'Második Galamb', is het product van de klassieke samples. Waarom, vraag ik aan mezelf, dan niet gewoon Venetian Snares links laten liggen en die platen opzoeken? Waarschijnlijk omdat Csillag Allat Született een soort onmogelijk combinatie is? En omdat er wel een zekere noodzaak is om dit soort klassieke muziek eens met technologie te perverteren, uit de gevangenis van goede smaak te laten ontsnappen.

(vraag die meteen in mij opkomt: gaat Venetian Snares nu ook net als M.I.A. van esthetisch toerisme/culturele toeëigening worden beschuldigd?)