Alles behalve liefdeloos

 

Eindelijk tijd om een keer rustig te kunnen luisteren naar de Loveless 180 grams vinyl remaster die de postbode vorige week heeft langs gebracht. Dan heb je ambacht in handen. Die uitklaphoes die vol zorg in elkaar is gevouwen, dat gewicht van de plaat. Liefde voor muziek. Klinkt subliem natuurlijk, iets warmer en wat de muziek van My Bloody Valentine met al die smeltende gitaren toch goed doet, het totaalgeluid lijkt niet zo ontleed. Maar goed, ik luister nu toch aandachtiger al was het maar omdat het een nieuwe aanschaf is, en dan vallen voorbij geluidskwaliteit twee andere dingen op: hoe ver weg die drums in de mix zijn geplaatst op de meeste tracks en vooral dat er bijna geen refreinen zijn te vinden. Daar waar een refrein hoort te zijn laat de band de gitaarloops knallen, die de vreemdste combinaties aangaan met woordeloze stemmen en die snerpende fluitmelodieën.

Verbaas me ook dat ze dit nog live hebben gereproduceerd. Alleen ik kan me werkelijk helemaal niets herinneren over hoe dat klonk. Het concert in Paradiso (1992) kwam langzaam op gang omdat er wat technische problemen waren. Daarna heb ik iets gehoord maar het enige wat me werkelijk bijstaat is dat de feedback apotheose van ‘You Made Me Realise’ zo hard was dat alle haren op mijn lichaam ophoog werden geduwd. Shields stond overigens gewoon in de hal van Paradiso een beetje na te babbelen, toen wisten wij nog niet dat hij zou veranderen in een Brian Wilson van de jaren ’90. Als ik nu terugdenk: had ik eigenlijk ooit verwacht dat er een opvolger van Loveless zou komen? Het lijkt nu zo’n definitieve plaat. Wat kan je daarna nog maken? Muziek die heelt? (de omschrijving van een van de Reid broers die ooit naar eigen zeggen materiaal van twee verloren albums heeft gehoord. Voor wie het wil opzoeken: ergens in zo’n luistertest van The Wire, precieze nummer weet ik alleen niet meer.)

Volgende Heilige Graal: de cassette versie van Loveless (volgens Shields op andere wijze gemastered om de mogelijkheden van het medium compleet te gebruiken.)Ergens in een Spaans of Frans bezinestation ligt ongetwijfeld een compleet verloren kopie te wachten op een warm huis.