Fasces (2)

Het blijft mij fascineren. Mijn eerste post had misschien een subtekst van “moet dat kunnen?” (in die zin een zekere Europese overgevoeligheid voor “foute” symboliek.) Amerikanen zullen toch hun schouder ophalen van “we waren hier eerder mee” en vooral “wij geloven in dit symbool.” Wat ik er mooi aan vind is dat men juist opzichtig aansluiting zoekt bij een klassiek ideaal. Een tweede ironische laag is natuurlijk dat het in principe een heidens symbool is (al zou je kunnen observeren dat Rome uiteindelijk ook christelijk is geworden, dus zo erg hoeft dat niet te wringen.) En het draagt zelfverzekerd uit wat Europa niet durft. De Europese Grondwet had in de ontwerptekst een motto van Pericles meegekregen dat helaas geschrapt is. Op zich vreemd omdat het een bondige omschrijving van de term democratie bevatte (en wie heeft daar problemen mee?) Maar los van de inhoud was het als symbool een mooi eerbetoon geweest aan de Europese wortels, een overwinning op die narrige (en gestrande) pogingen van Balkenende en consorten om de joods-christelijke traditie van Europa in die grondwet te loodsen. Het had eigenlijk mooi de verhoudingen tussen beide machtsblokken weergegeven (Europa als Griekenland, dat wat Amerika/Rome kopieert en meedogenloos efficiënt verspreid.)