03 Fennesz - Venice

 

Na het onverwachte success van Endless Summer begon Fennesz lekker aan te kloten waardoor ik eigenlijk mijn interesse in hem verloor en niet verwachtte ooit nog iets coherents van hem te horen. Foutje. Venice blaast Endless Summer compleet weg. Meesterzet van Fennesz is dat hij zich niet meer verschuilt achter laffe glitches en zijn gitaar nu werkelijk laat versmelten met electronica (en neuriet hij nou geregeld mee of hallucineer ik dat? Het is in ieder geval een prachtig effect.) Bovendien is Venice een emo-bom gevuld met intieme liefdeszuchten (Circassian), aquarellen miniaturen (onsra/onsay/asusu), grote gebaren (de scheurende, naar de hemel opstijgende gitaar van The Stone of Impermanence die vervolgens uitsterft) en duistere gevoelens (Transit)…de My Bloody Valentine remix van Low. En een keuze tussen Los Angeles/Brian Wilson en Berlijn(Venetië)/Bowie is geen keuze. Europa Endloss, zoals Kraftwerk zou observeren.