07 Melchior Productions – The Meaning

 

Minimale house heeft waarschijnlijk nog nooit zo sensueel en toch ook sacraal geklonken als op The Meaning. Thomas Melchior maakt muzikaal de slimme connectie tussen de vervoering van E en religieuze extase zonder het er ooit dik op te leggen (want het is minimaal nietwaar?) Want ja, house is natuurlijk openbaring, het anti-Woord, een ingetogen shintoachtige volksreligie die het goddelijke in drumcomputers, platenspelers, computercircuits en de natuurlijke schoonheid in de beweging van het dansende lichaam (h)erkent. Daarom is er ook geen enkele reden om house op te geven, het heeft zich nooit aan de regels van andere (pop)muziek gehouden, is tijdloos, voorbij mode en hype. Vandaar ook het gevoel dat het leven voor house weinig waarde had; troosteloos, duister, terugblikkend ontwaar ik een gevoel alsof ik zat te wachten op bevrijding. Dat is eigenlijk waarom een plaat in de lijst eindigt, niet vanwege puur muzikale merites (dan ben ik snel uitgepraat) maar de mate waarop het nieuwe ideeën/concepten/woorden genereert. Daarom ook The Meaning, omdat het me heeft gedwongen om scherper over dit soort zaken na te denken terwijl ik werd verweven in het web van ritme.

Zoals altijd bij deze vorm van house vermoed ik dat de subtiliteit en diepte alleen waarneembaar zijn voor oren die vervormd zijn door jarenlang naar house te luisteren. Het geheim van goede minimale house zit, moet ik inmiddels concluderen niet in de ritmische laag of de noodzakelijke durf om een idee tot zijn uiterste potentieel te herhalen maar puur in het scheppen van ruimte. En hoe unieker de ruimte in de muziek hoe beter de plaat. De beste zoals The Meaning herbergen vervolgens een licht-achter-het-geluid. Zoals ik eerder dit jaar probeerde te duiden: “Een intieme ruimte, zomerschemering, het einde van de dansvloer, postcoïtaal…muziek die ademt.” Heb helaas niemand, buiten een paar housefanaten op ILM, verder over de plaat gehoord (aan de andere kant heb ik nog nooit een noot van een zogenaamde The… band gehoord. Het is bijna alsof je het over muziek in een ander universum hebt.)