04 Annie - Anniemal

 

Annie blijft, als ik er goed over nadenk, ongrijpbaar. Letterlijk natuurlijk omdat Anniemal dankzij dezelfde incompetentie waarmee vorig jaar Luomo’s magistrale The Present Lover werd gesaboteerd, tot februari/maart moeilijk “echt” is te krijgen (een wachttijd van bijna zes maanden tussen beperkte en wereldwijde release is in deze tijden van digitale ruil complete waanzin.) Er lijkt nog niets tastbaars te bestaan. Anderzijds kan ik me moeilijk voorstellen dat Annie dezelfde is die haar droom van een optreden in Top of the Pops heeft verwezenlijkt. Het is soms alsof Anniemal uit het niks is geboren, perfect, een idee, gevormd door een comité bestaand uit Belle & Sebastian, Timbaland en Moroder, moeiteloos in muziek omgezet. Maar er is voor mij nog geen Annie persona, die paar foto’s vertalen zich niet naar een beeld van haar terwijl ze bijvoorbeeld ‘Heartbeat’ in een televisiestudio (of videoclip) zingt.
Ik kan me haar realistischer inbeelden als een mysterieus droevige vrouw (panda-ogen natuurlijk) die in zichzelf verloren op de dansvloer danst, laserlichten achter haar waaiende haren, een goedkeurend lach wanneer de DJ een mooie breakdown inzet, en dan uit het niets een helder visioen ontvangt van een bliksemcarrière aan de hand van een Ideale Pop, de Donna Summer van de 21ste eeuw. Dan zijn er de roffels en met de beat wordt het visioen vergeten. Met een ironische glimlach kijkt ze je even aan.