DJ-als-filosoof

Vooral bij het maken van de digitale mixen viel me al op dat het denken als DJ een prettige bezigheid is, die veel duidelijk maakt over de aard van muziek. Vragen komen op die ik bij normaal luisteren zelden stel: wat is ritme? Welke combinaties kan je maken? Kan je lichte met duistere tracks combineren? Hoe veranderen die combinaties de betekenis van de tracks? Aan de anderen kant voelt een track na dat DJ-denkproces vaak geleegd, ontdaan van zijn mysterie (vandaar ook misschien die dynamiek van steeds nieuwe tracks die dansmuziek drijft? Een soort verslaving aan nieuwe problemen en oplossingen.)

De laatste dagen veel bezig geweest met wat ik vrijdag wil draaien. En dat zou, met uitzondering van het vrij droge proces van BPMs scannen, wel eens een leuker proces kunnen zijn dan het draaien zelf wat vaak een geconcentreerde bezigheid is, een leven in het moment. Het makkelijkst is dub. Zat wat platen te luisteren en moest tot de conclusie komen dat ik bij albums als African Dub Chapter III of King Tubby Meets Rockers Uptown de naald vrijdag op een willekeurig punt kan neerleggen.