Voer voor jongens

Laatst Het Voetbal Boek (originele titel: Total Football) van Nick Holt & Guy Lloyd gekregen. Erg informatief en leuk vormgegeven maar vooral grappig als gezelschapsartefact, want het trekt de mannetjes als een magneet aan. “Staat Eder er niet in? Whaaaaa!!!”, “Jezus, wat een slecht kapsel had die gast.” En dan komt iemand er achter dat alle spelers een waardering hebben gekregen dus ontbrandt de vraag wie de hoogste score heeft (Pele overigens…saaiiiii, daarna J.C. samen met Platini en Beckenbauer, Di Stefano, Maradona en de rest.) Ook leuk voor discussie: van de grootste clubs hebben de samenstellers steeds een ideaal elftal gepresenteerd.

Maar goed ik ben estheet en dol op oude voetbalfoto’s en met meer dan 750 pagina’s ben ik even zoet (oeh, Inter Milan in de 60s. Oeh, dat shirt van Juventus begin jaren 80. Ah, een foto van De Meer met karakteristieke bomen en lucht daarboven, speciaal hoofdstuk New Wave over “de mistwedstrijd” tegen Liverpool.) Het boek kijkt met een Engelse blik naar de rest van de wereld, maar dat heeft sowieso zijn charme, omdat er met liefde en humor over het spel wordt geschreven en de “buitenlanders” die het beter konden allemaal de eer krijgen toebedeeld die zij verdienen (Engelsen zijn toch altijd onder de indruk van dat wat ze nooit zullen kunnen zijn: Brazilianen en Nederlanders.)

Mijn favoriete foto op het moment is van Osvaldo Ardilles, die kalm een pass geeft (mooi vingertje langs het lichaam, hier wordt maatwerk geleverd). Wat had Spurs begin jaren tachtig een mooi shirt (helemaal wit, Spurs embleem precies in het midden, Le Coq Sportif alleen op de mouwen.) Blijkbaar zijn Spurs inmiddels een beetje de laughing stock van het Engelse voetbal, overal waar ze ter sprake komen volgt wel een kwinkslag (vooral over de traditioneel waardeloze centrale verdediging.) Ik blijf erbij dat als Ajax niet uitkijkt ze zullen eindigen als Spurs: vergane glorie. Een club die de boot heeft gemist (wel typisch dat Spurs-legende Danny Blanchflower eigenlijk het Ajax – Spurs – Real Madrid continuüm trachtte te verwoorden met: “Voetbal gaat niet echt om het winnen zelf…het gaat erom dat met stijl te doen.”)

Overigens komt Martijn met een prachtige top-10 van irritante voetbalteams op de proppen. Die van mij wordt inmiddels aan gewerkt.