Een gezonde cultuur

Oh nee, Het Dronken Schip valt van zijn Daft Punk geloof. Dat is op zich jammer en toont aan dat ik misschien mijn retorische trukendoos eens kritisch moet aanschouwen (want de bedoeling is toch dat je met woorden mensen een plaat goed kan laten vinden.) Is verder niet belangrijk, wat me meer aan het denken zette, was zijn opmerking dat hij al tien betere albums had gehoord dan Human After All. Ging zo mijn recente herinneringen af en kwam tot de conclusie dat 2005 op albumgebied tot nu toe een mager jaar is. Ik heb goede albums gehoord, maar naast mijn twee favorieten (Human After All en Fischerspooners Odyssey) zijn dat vooral dingen van vorig jaar Ariel Pink’s, Joanna Newsom, Get Physical, Biosphere of heruitgaven van Scritti Politti en Sunn o))). Niks aan de hand want er komt werk met kwaliteitsgarantie aan van Vitalic, Superpitcher en Joy Zipper. En vooral: het maakt niet uit want 2005 is nu al het beste muziekjaar sinds 2001 en misschien wel sinds 1991 vanwege het grote aantal sublieme nieuwe tracks dat uitgebracht wordt buiten het logge album/toernee/album schema om. De Acid Death Rave machine blijft onder het vaandel Vet Geluid parel na parel afleveren. Het primaat van de dansvloer is terug en dat betekent eigenlijk sinds disco dat popmuziek in beweging is, dat de ideeën met een hoge frequentie circuleren. Wanneer er een genot ontstaat omdat je daardoor dingen niet meer lijkt te kunnen bijbenen leef je in een gezonde cultuur.