Ajax – Auxerre 1-0

Lijkt alweer zo lang geleden dat ik een livewedstrijd van Ajax op tv zag. Blijkbaar heb ik die afgelopen Champions League campagne verdrongen (oh wacht, toen keek altijd op de Belg naar Real Madrid.) Was vergeten hoe dodelijk saai vooral die wedstrijden in de Arena dan zijn. De laatste leuke wedstrijd op dit niveau moet toch wel die wedstrijd in Milaan zijn geweest (lijkt wel eeuwen geleden.) Tegen Auxerre is er weer sprake van een ouderwetse draak en net als het enige hoogtepunt plaatsvindt loop ik natuurlijk traditiegetrouw naar de keuken (mooi hakje van Van der Vaart en droge knal van Maxwell.) Met veel bombarie werd op Ajaxfora aangekondigd dat Babelicious zou aantreden in de spits en die speelt vanavond toch ook weer onopvallend. Probleem is dat het niet uitmaakt wie er in de spits speelt bij Ajax, of het nou Harry of Montella of E’too is, ze zullen allemaal binnen de kortste keren verdorren omdat de aanvoer dramatisch is. Het gaat toch om een soort spanning scheppen tussen automatismen en creativiteit. Op het moment zijn beiden onvindbaar.