vrijdag, oktober 01, 2004

Before Sunset: De Taal Der Verliefden

Het moment dat werkelijk ontroert zit vrijwel direct aan het begin van de film wanneer Linklater een paar fragmenten uit Before Sunrise als vluchtige herinneringen laat verschijnen. Dat verschil van negen jaar in de gezichten van Ethan Hawke en Julie Delpy. De verschijning van lijnen in gezichten, het gewicht van ervaring, het ontwaken uit dromen, het verschil tussen een naïeve en berustende lach. Het is een van die dingen die Linklater zo’n menselijke filmer maakt.

De rest van de film kan hij bijna overlaten aan die unieke chemie tussen de twee acteurs. Zijn signatuur, eenheid van tijd, zorgt altijd voor een prettig schouwspel, net als het weefsel van taal dat hij continu in zijn films produceert (de herkenning van allerdaagse observaties, twijfels, filosofieën.) Maar hier wordt taal aangevuld met zenuwachtige aanrakingen, blikken, hoopvolle glimlachen, de openbaring van losvallend haar.