vrijdag, juli 29, 2005

Holden & Thompson – Come To Me (Last Version)

Laat de hype beginnen! Elke dag de ontdekking van een nieuwe schat. Stevo had het over MBV vs. Vitalic. Ik zou zeggen MBV vs. Vitalic in trance. Het lijkt eerst verdacht op ‘Age of Love’-achtige engelenkoor trance maar wat Holden zo speciaal maakt is hoe hij in tegenstelling tot generieke trance (een gladde, overgeproduceerde zielloze machine), een avonturier is. Zijn geluidsspectrum is zo ecstasy-gruizig (de stemmen die na vijf minuten opkomen zijn in die zin loveless in dat ze overmand lijken door verlangen...het is een extase met duistere rand.) En zijn tracks zijn onvoorspelbaar, steeds onderhevig aan verandering, vol subtiele details.

Met de dag wordt het pijnlijker dat we James Holden hebben laten schieten tijdens 5 Days Off (ook al was het fysiek en mentaal en met een maandag voor de boeg onmogelijk). Het goede nieuws: Holden schijnt een soort residency te hebben in (het overigens verschrikkelijke) Panama. 5 minuten fietsen.

In een breder perspectief is het interessant dat deze neo-trance niet zozeer de opvolger is van Vet Geluid maar juist de synthetische tendens van Vet Geluid naar meta-rave completeert. Tiefschwarz, Alter Ego, DJ Koze hebben een brug geslagen tussen stadion house en, noem het maar even, connaisseurs house. En wil die relatie nog krachtiger worden zal trance mee moeten gaan. Vandaar dat James Holden zo’n sleutelfiguur is, hij komt van de progressive/trance kant richting “ons”. Een droomscenario? Laten we niet vergeten dat Tiësto, wanneer hij in een avontuurlijke bui is, tracks draait van Reinhard Voigt en Holden.